jueves, 9 de diciembre de 2010

WIKILEAKS (2) Y ATAQUES DDOS

Qué decir sobre Wikileaks. No se ha escrito de Wikileaks en la red estos días ni nada.

Assange detenido (se entregó). Paypal deniega transferirles dinero. Después Master Card. Después Visa.

Resulta que parece que Wikileaks va a sacar unos cables sobre diferentes acciones que en el pasado tomaron esas entidades de crédito. (Todo acaba encajando).

La coacción estatal también ha influido en Amazon, quitándole de sus servidores. También sobre Paypal, algo aún inexplicable. Y obviamente, cada vez se va haciendo más fuerte (Wikileaks).





Lo que algunos ya han denominado la "primera cyberguerra mundial", ha empezado no hace mucho. ¿Pero qué es mucho o poco en la era de internet? Un día sin conectarse a la red puede implicar haberse perdido 5 giros de vuelta de la Tierra. En una semana se ha boicoteado Paypal. En una semana los ataques DDos de los que hablaré a continuación han tumbado Master Card. Han tumbado la web del gobierno sueco. Han tumbado Paypal. Han tumbado la web del banco suizo que eliminó la cuenta de Wikileaks. Y un largo etcétera que en este mismo momento irá en aumento.

Los ataques DDos están, aún entre los internautas, mal vistos por una amplia mayoría. Los ataques DDos, al contrario de lo que se lee en los diarios, o que muchos usuarios creen, no violan ningún derecho o libertad.

Un ataque DDos provoca que no se pueda acceder a una web. ¿Pero qué es realmente eso? ¿Cómo funciona y que implica? Es, en cierto modo, una huelga digital.

Imaginemos un autobús. Y ahora que 450 personas quieren entrar. No pueden. Pero no porque se haya cerrado la puerta del bus. Ni porque se haya aparcado el bus en otro lugar. Ni caben, ni son capaces de entrar a la vez por la puerta.

Los ataques DDos envían tantas peticiones de entrada a una determinada web, que durante ese tiempo el acceso a la web es imposible. Pero no porque se haya hackeado, borrado ni nada por el estilo. El ataque de denegación de servicio consiste en consumir el ancho de banda contratado por la web en cuestión.

La historia ha demostrado la importancia de las huelgas. Desde la revolución industrial hasta hoy. Cada momento de la historia tiene su método de protesta. Y si bien la huelga de septiembre no tenía sentido dado el mundo en el que vivimos (sin tocar las razones por las que fue declarada), otras huelgas sí que pueden obtener resultados. Como esta.

En la Revolución Industrial mediante las huelgas se demostró la importancia de los empleados en el desarrollo empresarial. Ayn Rand escribió una novela contando cómo se pararía el mundo si un día fuesen los empresarios los que hiciesen huelga. Y ahora son, directamente, individuos (en cierto modo siempre lo fueron) los que desde sus casas, independientemente de clases sociales, raza, ideología; hacen huelga contra el estado. Porque esto, porque Wikileaks, esta guerra, es entre individuos defensores de la verdad y la libertad, contra todos los estados que han estado haciendo todo tipo de ilegalidades (por usar una palabra bonita) en secreto.

La violencia nunca está justificada, excepto en defensa propia. Esto no es violencia. Pero sí es defensa propia.

4 comentarios:

  1. Absolutamente falso. Isto si é violencia. Violencia é calque acto que implique unha coacción discreta ou manifesta sobre unha ou máis persoas. O que se cuestiona non é o uso ou non da violencia, xa que non é posíbel vivir sen exercer violencia nin sen ser violentad@, se non o grao de violencia admitido pola sociedade. Que violencia se censura e cal non se censura, esa é a única diferencia; un ataque DDOS contra a web dun goberno "mola" non é censurábel, unha okupación contra unha embaixada dun Estado "non mola" En realidade trátase dun problema de moralidade. Unha moralidade sustentada polos grandes medios de comunicación que ditan ao seu antoxo o que é lícito e o uqe non.

    Bueno todo isto so para dicer que buscando o meu apelido en google apereceume este blog. Adrián Lijó. Eu chámome Enrique Pérez Lijó (Santa Uxía de Riveira - Galiza)

    ResponderEliminar
  2. Hola Enrique, encantado!

    Primeiro contestarei o comentario. Retomo o feito de que un ataque DDos non é violencia, e vou argumentalo destripando o acto do ataque DDos. Se un servidor X permite que nunha web haxa, por poñer un exemplo, 5 internautas, cando entra o Sexto, a páxina web "pétase" e cáese, como pasa coas webs dos ataques DDos. Polo tanto, o feito en sí, non é violento, polo que a razón pola cal se faga non ten importancia.

    Así como a violencia, como por exemplo a defensa propia, en comparación coa violencia dos matóns, nun caso está xustificada e noutro no, non deixa de ser o mesmo acto: un acto violento. E neste caso, un ataque DDos, dado que nunca é algo violento, o motivo polo cal se leve a cabo da o mesmo. Porque que haxa máis internautas dos que o servidor soporta nun portal nunca pode ser considerado delito nen nada similar, sexa por atacar a SGAE, un goberno, MasterCard ou por dala vara.

    E bueno, eu non son de Ribeira, pero teño familia e meu avó é de Corrubedo. Un saúdo

    ResponderEliminar
  3. Que está xustificado e que non e porque? O feito de que varios internautas maquinen un xeito de tumbar unha web mediante un ataque (sexa do tipo que sexa) supón imponher un criterio sobre outro, é, por dicilo así, unha chantaxe. Forzas a un/ha adversari@ a que deponha a súa actitude e a cambio ti cesarás de atacal@. O que se pretende atacando esa webs (lembremos que se falamos sempre de un "ataque") é aplicar un correctivo. A violencia pode ser maior ou menor, pero sempre se dá en casos coma este.

    Outra vez máis: o problema non é o exercicio da violencia en si, neste caso o gran problema é tomar a decisión de que violencia consideramos "moral" e cal consideramos "inmoral" Neste sentido, o meu criterio é claro. É imposíbel vivir sen violencia e @s cidadáns sufrimos máis violencia da que exercemos. Cando sexamos capaces de superar os atrancos morais para exercer a violencia en beneficio común, mellor nos irá.

    ResponderEliminar
  4. Para nada. O uso da violencia non pode ser nunca exercido por ser "moral" ou "inmoral", porque daquela todo dependerá do que crea máis adecuado quen a exerza, e se estará xustificando a calquer dictador xenocida, dende Hitler ata Stalin, dende Bush ata Castro.

    O uso da violencia só pode existir en defensa propia. Nunca como ataque. E inda así, ten que ser considerado un crime, anque sexa en defensa. Se deixamos que sexan as normas morales as que regulen cando se pode exercer a forza, nunca se poderá culpar a alguén por utilizala, posto que o fixo dende a premisa de que era "o moral".

    E tanto dicir que se utilice a violencia según para que, como polo beneficio común (que é outro xeito de denominar "el bien común"), é un acto maquiavélico, onde o fin xustifica os medios. Ningún fin pode xustificar ningún medio, posto que se o fai, o está inutilizando e contradecindo en si mesmo. E ningún ben común pode estar por encima de ningún ben individual, porque se para conseguir un ben superior hai que acabar cun ben inferior, Maquiavelo volve a frotarse as mans.

    ResponderEliminar